ADHD staat voor ‘Attention Deficit Hyperactivity Disorder’. De stoornis kenmerkt zich door hyperactiviteit, rusteloosheid en concentratieproblemen. De gedragsproblematiek werd voor het eerst besproken in 1902 door een Britse arts. Lange tijd is ADHD genegeerd en werd het als een opvoedingsprobleem beschouwd of als een neurotische afwijking. Gaandeweg ontdekte de medische wereld dat de stoornis niet verdween bij de puberteit maar dat ook veel volwassenen er last van hadden. Met PET- en MRI-scans kon aan het einde van de vorige eeuw worden aangetoond dat er verschillen waren in hersenactiviteit bij patienten met- en zonder ADHD. Er wordt geschat dat 3 tot 5% van de kinderen tot 16 jaar ADHD heeft (60.000-100.000 kinderen).
Types
– ADHD-I (Inattentive, onoplettende type)
– ADHD-H, (Hyperactieve en impulsieve type)
– ADHD-C, (Gecombineerde type, komt het meest voor)
– ADHD-NAO, (atypische vorm, sinds 2013 toegevoegd als type)
Diagnose
De aandoening wordt meestal al vroeg gesignaleerd door leerkrachten die het gedrag van zijn leerlingen goed kan vergelijken. Met een vragenlijst kan de leraar bijvoorbeeld bijhouden wat het meest storende gedrag is van een bepaalde leerling. De huisarts kan bij twijfel het kind doorverwijzen naar een kinderarts die kan bekijken of het inderdaad ADHD betreft. Ook Bureau Jeugdzorg kan hulp bieden door de hulpvraag in kaart te brengen en door te verwijzen naar een passende zorginstelling. Uit een Zwitsers onderzoek van Earth-matters bleek dat ADHD overgediagnosticeerd was en dat in 75% de verkeerde diagnose was gesteld. Er werden in het onderzoek 473 therapeuten gevolgd en het viel op dat veel meer jongens de diagnose kregen dan meisjes bij gelijke symptomen.
Neurofeedback en ADHD
Zorgverzekeraars vergoeden neurofeedback alleen als er een aanvullende verzekering is afgesloten. Het wordt niet door iedere maatschappij vergoed. Ook worden er soms aanvullende voorwaarden gesteld. Als men naar een therapeut gaat waar de verzekeringsmaatschappij niet mee samenwerkt dan is de behandeling geheel voor eigen rekening. Neurofeedback wordt vaak als een goede methode gezien om ADHD mee te behandelen.
Hulp & medicijnen
Kinderen kunnen sociale vaardigheidstraining krijgen en therapie op een zorginstelling. Ouders kunnen gedragstherapeutische oudertraining ontvangen. Ook leraren worden ondersteund door professionele educatie over het onderwerp. Bij veel volwassenen met ADHD hebben medicijnen een positief effect en bewerkstelligen een verbetering.
Een bekend medicijn is Ritalin dat 2-4 uur werkzaam is. Op de website van Altrecht wordt uitgebreid ingegaan op de medicatie voor kinderen. De site beveelt medicijngebruik bij kinderen aan omdat het een goede uitwerking heeft bij meer dan 70% van de jongeren. De kinderen gaan er beter van luisteren en reageren meer redelijk wat de leerprestaties ten goede komt. Er kunnen bijwerkingen zoals hoofdpijn, buikpijn en misselijkheid optreden. Meestal zijn deze van tijdelijke aard als het kind voor het eerst de medicatie inneemt.
Neurofeedback en gezondheid
– Verenigingen en organisaties
– Vergoeding door zorgverzekeraar
– Psycholoog
– Gezondheidscentra